ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ

Η μία από τις τέσσερις υδρομαστευτικές σήραγγες της υπόγειας Νότιας Κρήνης των Μεγάρων. Ένα υπόγειο υδραγωγείο, που κατασκευάστηκε τον 6ο αιώνα π.Χ., και φαίνεται ότι αποτελεί πρωτόλειο έργο του περίφημου Μεγαρίτη αρχιτέκτονα Ευπαλίνου, έφεραν στο φως οι ανασκαφές της Γ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων στην αγροτική περιφέρεια των Μεγάρων.

ΑΠΟ ΤΑΦΟΥΣ ΣΤΑ ΜΕΓΑΡΑ

Ένα από τα μέγαρα. Στην αρχή ήταν σχεδόν κυκλικοί λάκκοι κτισμένοι με αργούς λίθους. Οι αρχαιότεροι ανάγονται τουλάχιστον στον 7ο αι. π.Χ. Στους κλασικούς χρόνους πήραν τη μνημειώδη μορφή με το κλιμακοστάσιο και τους πεσσούς στο κέντρο, που συγκρατούσαν τη λίθινη στέγη. Η ονομασία της πόλης των Μεγάρων προέρχεται από τα υπόγεια αυτά κτίσματα.

ΟΤΑΝ ΠΗΓΑ ΝΑ ΠΑΡΩ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΣΥΓΓΕΝΗ ΜΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΜΙΚΡΟΒΙΟΛΟΓΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΚΙΟΥΣΗ - ΜΠΕΡΜΠΕΡΙΔΟΥ ( ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΛΕΣ ! ) ΕΙΧΑ ΜΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ ΕΚΠΛΗΞΗ , ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΕΙΔΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΑΡΧΑΙΑ ΚΤΙΣΜΑΤΑ ! ( ΕΙΧΑ ΔΕΙ ΟΤΑΝ ΕΣΚΑΒΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟ ΚΤΙΡΙΟ ΟΤΙ ΕΙΧΑΝ ΒΡΕΙ ΑΡΧΑΙΑ , ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΤΙ ΗΤΑΝ , ΤΟΤΕ ΔΕΝ ΕΒΓΑΖΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΟΠΩΣ ΤΩΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΔΩ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΤΙ ΒΡΗΚΑΝ ! ) ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΙΕΡΟ ΔΗΜΗΤΡΟΣ Ή ΑΛΛΙΩΣ ΜΕΓΑΡΟ . ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΜΗΣΟΥΝ ΤΗ ΘΕΑ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΟΝΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΥΣΤΙΚΗ ΘΕΙΑ ΙΣΟΡΡΟΠΙΑ , ΟΙ ΜΕΓΑΡΙΤΕΣ ΟΙΚΟΔΟΜΟΥΣΑΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΙΕΡΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΗΤΑΝ ΥΠΟΓΕΙΟΙ ΧΩΡΟΙ . ΟΙ ΧΩΡΟΙ ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΑ ΔΙΑΜΟΡΦΩΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΣΗ ΤΩΝ ΜΥΣΤΗΡΙΩΝ . ΠΙΘΑΝΟΝ ΤΑ ΜΕΓΑΡΑ ΝΑ ΠΗΡΑΝ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΙΕΡΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΛΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΡΩΝ .

ΠΑΓΕΣ (ΑΛΕΠΟΧΩΡΙ)

TΑΦΟΙ ΣΤΟΥΣ ΑΡΜΑΚΑΔΕΣ

ΜΕΓΑΡΙΚΟΣ ΣΚΥΦΟΣ
“Από τα Μέγαρα. Ανάγλυφη διακόσμηση από τρίποδες και αγάλματα της Αθηνάς. Στο μετάλλιο κεφαλή Αλεξάνδρου-Ηρακλή. Ύψος: 0,08 μ. Β’ τέταρτο 2ου αιώνα π.Χ.’’
Ο σκύφος ήταν στην αρχαία Ελλάδα, ένα αγγείο πόσεως συνήθως με δύο οριζόντιες λαβές (σπανιότερα με μία οριζόντια και μία κάθετη). Μοιάζει με την κοτύλη, μόνο που στον σκύφο τα τοιχώματα είναι πιο ανορθωμένα. Όμως με τη συμβατι

κή ονομασία “μεγαρικός σκύφος”, ονομάζουμε ένα μικρό ημισφαιρικό αγγείο πόσεως της ελληνιστικής εποχής, χωρίς λαβές (ημίτομος ήταν η πιθανή αρχαία ονομασία του), και φέρει ανάγλυφη διακόσμηση.
Οι λεγόμενοι ‘’μεγαρικοί’’ είναι μικρά ανάγλυφα άωτα αγγεία από πηλό, τα οποία μιμούνται μεταλλικά πρότυπα. Βρέθηκαν για πρώτη φορά, σε αρχαιολογικές ανασκαφές στη Μεγαρικής περιοχή, τούτοι οι χαρακτηριστικοί σκύφοι σε αρκετά διαφορετικά μέρη και κάποια από αυτά χρονολογήθηκαν πριν ακόμη τον 5ο αιώνα π.Χ. . Έτσι ονομάστηκαν ‘’μεγαρικοί’’.
Ανήκουν στην κατηγορία των μονόχρωμων μελαμβαφών τα ονομαστά κεραμικά (κυρίως οι μεγαρικοί σκύφοι) με ανάγλυφη διακόσμηση συνήθως φυτική, αλλά και με ζώα ή σκηνές απ’ την Ιλιάδα, οπότε λέγονται ομηρικοί σκύφοι. Ήταν πολύ διαδομένα αγγεία από το 325 ως το 100 π.Χ. περίπου σε όλο τον ελληνιστικό χώρο.
Οι λεγόμενοι ‘’μεγαρικοί’’ ή ‘’ομηρικοί’’ σκύφοι αποτελούν το πιο χαρακτηριστικό είδος αγγείου στην Ελληνιστική περίοδο. Πρόκειται για μελαμβαφή ημισφαιρικά κύπελλα με ή χωρίς χαμηλή δακτυλιόσχημη βάση και με ανάγλυφη διακόσμηση, η οποία καλύπτει όλη την εξωτερική επιφάνεια του αγγείου εκτός από το χείλος και περιλαμβάνει από αφηρημένα και φυτικά κοσμήματα μέχρι ζώα και ανθρώπινες μορφές, που συνήθως διατάσσονται συμμετρικά. Αυτά τα επιτραπέζια αγγεία πόσης, καθημερινής χρήσης, κατασκευάζονταν μαζικά με τη βοήθεια μήτρας, στην οποία είχαν προηγουμένως αποτυπωθεί με σφραγίδα τα διακοσμητικά μοτίβα, στην πλειονότητά τους εμπνευσμένα από πρότυπα μεταλλικών αγγείων σε χρυσό ή ασήμι.
Παλαιότερα, οι ιστορικοί πίστευαν ότι μοναδικό κέντρο παραγωγής αυτών των αγγείων ήταν τα Μέγαρα, γι’ αυτό και ονομάστηκαν με τη συμβατική ονομασία ‘’Μεγαρικοί σκύφοι’’. Σήμερα όμως ξέρουμε ότι υπήρχαν πολλά κέντρα κατασκευής ανάγλυφων σκύφων, το καθένα με τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Η παραγωγή τους αποτελεί κατά πάσα πιθανότητα Μεγαρική καινοτομία των χρόνων, λίγο μετά τα μέσα του 3ου αι. π.Χ. (περίπου 240-220 π.Χ.), αλλά η νέα αυτή τεχνική υιοθετήθηκε πολύ γρήγορα και από άλλες πόλεις: όπως απ’ την Αθήνα στο τελευταίο τέταρτο του 3ου αι. π.Χ., απ’ την Κόρινθο και το Άργος καθώς λίγο αργότερα από άλλα πελοποννησιακά κέντρα (π.χ. Σπάρτη) και από τη Βοιωτία, ενώ στη Δήλο εμφανίζονται στο διάστημα 166-69 π.Χ.
Οι μεγαρικοί σκύφοι, κοσμημένοι με φυτικά μοτίβα, απαντιόνται σε ολόκληρο τον ελληνιστικό χώρο καθώς και οι ομηρικοί σκύφοι, όπου τα θέματα των οποίων είναι παρμένα από τον ομηρικό κύκλο. Μεταλλικά πρότυπα μιμούνται επίσης και πολλά από τα αναρίθμητα πήλινα λυχνάρια.
(ΚΛΕΜΜΕΝΟ ΑΠΟ Annyra's Blog)