ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕ ΑΝΤΙΤΓΡΑΦΗ ΑΠΟ ΣΗΜΕΙΩΣΗ ΠΟΥ ΕΒΑΛΕ ΣΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ ΣΤΟ FACEBOOK O
ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ EINAΙ KAI MIA ΜΙΚΡΗ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ Ο ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ κ.
Στέλιος Γκίνης
( ΤΟΥΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΔΥΟ )
ΣΠΥΡΟΣ ΣΟΥΝΤΗΣ
Ψυχοσάββατα. Η γιαγιά μου λοιπόν με ευλάβεια κατασκεύαζε το ψυχοκέρι πριν το πρώτο Ψυχοσάββατο ως έξης: Τοποθετούσε δύο καρέκλες στην αυλή, σε απόσταση 6-7 μέτρων. Μετά έπαιρνε βαμβακερή κλωστή και την τέντωνε ανάμεσα στις δύο καρέκλες, τόσες φορές όσες και οι ψυχές που μνημόνευε (εφτά ψυχές-εφτά κλωστές, οχτώ ψυχές – οχτώ κλωστές κ.ο.κ) . Στη συνέχεια έστριβε τις κλωστές μεταξύ τους σχηματίζοντας ένα παχύτερο νήμα. Ακολουθούσε το κέρωμα με τον ακόλουθο τρόπο. Έβαζε σε ένα τηγάνι να λιώσει γνήσιο κερί μέλισσας και με ένα ξυλάκι, που στο κάτω μέρος είχε διχάλα, ανάγκαζε την κλωστή να περάσει μέσα από το λιωμένο κερί. Το τεράστιο αυτό λεπτοκαμωμένο κερί, το τύλιγε, όσο ήταν ακόμα ζεστό, σα να ήταν σύρμα ώστε να μπορεί να το μεταφέρει. Κατά τα Ψυχοσάββατα το κερί αυτό το κρατούσε στα χέρια της, καθ όλη την διάρκεια της λειτουργίας και το ξετύλιγε σιγά-σιγά μέχρι να καεί όλο. Η εικόνα όλου του εκκλησιάσματος με τα ψυχοκέρια στο χέρι, είναι από τις πιο μυστικιστικές αναμνήσεις που έχω.
Το εφτιαχνε και η γιαγιά μου....στην αυλή μας....και άμα ειχε περισσέψει το καιγαμε τη μεγάλη εβδομάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝοικοκυρές και προκομενες όλες οι παλιές γυναίκες
Αιωνία τους η μνήμη.