ΕΝΑ ΕΘΙΜΟ ΠΟΥ ΥΠΗΡΧΕ ΠΑΛΙΑ ΣΤΑ ΜΕΓΑΡΑ ΚΑΙ ΧΑΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΗΤΑΝ Ο ΛΑΖΑΡΟΣ .
ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΠΡΙΝ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ ΤΑ ΜΙΚΡΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΣΤΟΛΙΖΑΝ ΕΝΑ ΚΑΛΑΘΙ ΜΕ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΡΩΝ . ΑΦΟΥ ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΛΕΓΑΝ ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΟΙ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΙΟΙ ΕΒΑΖΑΝ ΣΤΟ ΚΑΛΑΘΙ ΑΥΓΑ ΚΑΙ ΛΕΦΤΑ .ΚΑΛΑΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΖΑΡΟ ΥΠΗΡΧΑΝ ΚΑΙ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΑΛΛΑ ΠΑΝΤΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΟΧΗ ΥΠΗΡΧΑΝ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ .
ΤΑ ΜΟΝΑΔΙΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ ΤΩΝ ΜΕΓΑΡΩΝ ΗΤΑΝ :
Ήρθε ο Λαζαρος ήρθαν τα βάγια
ήρθε η Κυριακή που τρών τα ψάρια
κορασίδες μου σταυροκαθίστε να μαζώψωμε
το βαρυκονίτσι
να παινέψωμε καλόν αφέντη
και χρόνια πολλά.
Το έθιμο αυτό υπήρχε παλιότερα και στην κάτω Κάνιανη του νομού Φωκίδας και το έλεγαν ΛΑΖΑΡΑΚΙΑ. Μόνο η πρώτη σειρά είχε τα ίδια λόγια με τα Μέγαρα. Όπως θα μας πει ένας γλωσσολόγος εδώ υπήρχαν λέξεις από την δωρική διάλεκτο.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου