Νίκος Αλέφαντος - Βύζας

Ο Νίκος Αλέφαντος γεννήθηκε στην Αθήνα 3/1/1930 και μεγάλωσε στα Εξάρχεια όπου από μικρή ηλικία αγωνιζόταν στη θέση του αριστερού μέσου ή αριστερού ακραίου επιθετικού, στην ομάδα του Αστέρα Εξαρχείων. Αργότερα μετακινήθηκε στον ΠΑΟ Ρουφ, Παναθηναϊκό, ΑΕ Χαλανδρίου, Ολυμπιακό Πειραιώς, Ατρόμητο Πειραιώς (σε ένα αγώνα), Ολυμπιακό Χαλκίδας, Παναιγιάλειο, Πανελευσινιακό και κρεμάει τα παπούτσια στον Βύζαντα Μεγάρων την εποχή της Α' Εθνικής που οι φίλαθλοι των Μεγάρων είχαν την ευκαιρία να τον θαυμάσουν.

Από την εφημ. ''Αιχμή''

Από το 1969 αναλαμβάνει προπονητής στην αρχική του ομάδα Αστέρα Εξαρχείων και μετά στους γνωστότερους ελληνικούς συλλόγους: Ολυμπιακό Πειραιώς στον οποίο εργάστηκε τρεις φορές (ανά μία δεκαετία: τέλη 1983, 1994 και 2004), αλλά και στους ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Ηρακλή, Πανιώνιο και Εθνικό Πειραιώς. Στην Α' Εθνική προπόνησε και τους ΟΦΗ, Καστοριά, Παναχαΐκή, Ιωνικό, Δόξα Δράμας, Κόρινθο, Απόλλωνα Θεσσαλονίκης, Προοδευτική και Εθνικό Αστέρα.

Συχνές ήταν οι εμφανίσεις του Αλέφαντου στα Μ.Μ.Ε. ενώ κατά καιρούς είχε πρωταγωνιστήσει και σε διαφημίσεις. Μιλούσε με μια γλώσσα λαϊκή, που είχε αγαπηθεί από τον κόσμο. Χαρακτηριστικές ήταν οι εκφράσεις που συχνά χρησιμοποιούσε, όπως ''τα πάντα όλα'', το '' το να τ' άλλο ξέρω γω'' και ''μάθε μπαλίτσα. 
 Μιλούσε πάντοτε με αυθόρμητο και αυθεντικό τρόπο και εκτός από ποδόσφαιρο ασχολείτο πολύ συχνά και με πολιτικά, κοινωνικά και οικονομικά θέματα.

Διαβάστε περισσότερα

Μεγάλο ιστορικό γεγονός

Απο το προφίλ στο facebook  του Δημάρχου Μεγάρων 

Ένα μεγάλο ιστορικό γεγονός έγινε στις 20 Σεπτεμβρίου 2019 στα Μέγαρα. Ο δρομέας μεγάλων αποστάσεων Γιώργος Ζαχαριάδης έφτασε στο άγαλμα του Βύζαντα και μετέφερε εκεί χώμα από την αποικία των προγόνων μας το Βυζάντιο. Ο Γιώργος Ζαχαριάδης τίμησε την πόλη μας που ήταν η μητρόπολη του Βυζαντίου με το χώμα που πήρε από την Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη και αρχικά πήγε στο γήπεδο της ομάδας του: ''Α.Ε.Κ. Αγία Σοφία'' και μετά ήρθε στην πόλη μας. Διανύοντας συνολικά μία διαδρομή 1250χλμ.
Ο Δήμαρχος Μεγάρων κ. Γρηγ. Σταμούλης για να τιμήσει τον δρομέα που έφερε το πατρογονικό χώμα, έκανε μία πανηγυρική υποδοχή και αφού τον ανακήρυξε  επίτιμο δημότη Μεγάρων του έδωσε απομίμηση νομίσματος του Βύζα, σε μεγάλη διάσταση μαζί με βιβλία που γράφουν  την ιστορία των Μεγάρων. 

Απο το NEWS BREAK 

Ο δρομέας που μίλησε με τρεμάμενη φωνή έκανε αναφορά για όλα όσα έχουν συμβεί από τους Τούρκους τα τελευταία 100 χρόνια στον Ελληνισμό που ζούσε εκεί. 
Το πατρογονικό χώμα που έφερε στον τόπο μας ο δρομέας θα μπει σε ειδική προθήκη στο Δημαρχείο της πόλης μας. 

Διαβάστε περισσότερα

Δαγκωτό, Ψήφος, Μαύρο

Ας δούμε πρώτα πρώτα γιατί λέμε την λέξη ψήφος.

Η ψήφος προέρχεται από την από το αρχαίο ρήμα ''ψάω'' το ρήμα ψάω και τα συγγενή του ψώω, ψέω, ψήω αναπτύχθηκαν παράλληλα (το ψώχω μεταγενέστερο) και σήμαιναν τρίβω, κόβω σε τεμάχια, ξύνω, λειαίνω, διαλύομαι (αυτό το τελευταίο πιθανόν για τους κοψοχέρηδες που μετάνιωσαν την ψήφο τους αλλά ήταν αργά!!!)

Στην αρχαιότητα στην Σπάρτη η ψηφοφοφία γινόταν δια βοής, στην Αθήνα με ανάταση των χειρών ή με όστρακα και σφαιρίδια οπότε μπορούμε να πούμε ότι ήταν κρυφή ψηφοφορία όπως και στις μέρες μας, στα Μέγαρα οι ανασκαφές έχουν βρει όστρακα με ονόματα, οπότε πρέπει να ήταν με τον ίδιο τρόπο (για άλλες περιοχές και άλλους τρόπους δεν υπάρχουν αναφορές).

Το πρώτο χειρόγραφο ψηφοδέλτιο κάνει την εμφάνισή του για πρώτη φορά στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος, στις δημοτικές εκλογές του 1834 για να καταργηθεί το 1864. Η κατάργηση έγινε για να μην υπάρχει χειραγώγηση στους Έλληνες που δεν γνώριζαν γράμματα. Η κατάργηση αυτή του ψηφοδέλτιου έγινε με την αντικατάσταση του με ένα μικρό μολυβένιο βώλο, το σφαιρίδιο.

Η διαδικασία εκλογών με το σφαιρίδιο ήταν πολύπλοκη με πολλαπλές κάλπες, δυσχέραινε το έργο των ψηφοφόρων και των εφορευτικών επιτροπών. Σε κάθε εκλογικό τμήμα υπήρχαν τόσες κάλπες όσοι και οι υποψήφιοι. Η κάλπη εσωτερικά είχε δύο μέρη το άσπρο και το μαύρο για θετική και αρνητική ψήφο. Ο ψηφοφόρος περνούσε από όλες τις κάλπες και έπαιρνε από τον σφαιροδότη που στεκόταν μπροστά το σφαιρίδιο, ο σφαιροδότης φώναζε δυνατά το όνομα του υποψήφιου και ο ψηφοφόρος το έριχνε στην μεριά που επιθυμούσε. Για να καταψηφίσει το έριχνε στην μαύρη πλευρά και για να υπερψηφίσει στην άσπρη (έτσι έχουμε και την ατάκα από την γνωστή ταινία ''μαύρο στο Μαυρογιαλούρο'').

Οι φανατικοί ψηφοφόροι πολλές φορές δάγκωναν το σφαιρίδιο για να μπορεί να αναγνωρίζεται στην καταμέτρηση οπότε βγήκε η φράση ''θα το ρίξω δαγκωτό''.

Τα σφαιρίδια καταργούνται το 1914 στις δημοτικές και κοινοτικές εκλογές οι οποίες γίνονται με έντυπο ψηφοδέλτια και σταυρό προτίμησης όπως και στις μέρες μας. Πρέπει να αναφερθεί ότι οι εκλογές του 1914 ήταν γενικότερα οι εκλογές σταθμός για την Ελλάδα επειδή εκτός από τα ψηφοδέλτια και τα εκλογικά βιβλιάρια, ήταν οι πρώτες εκλογές που ψήφισαν μετά την ενσωμάτωση η 'Ήπειρος, η Μακεδονία, τα νησιά του Αιγαίου και η Κρήτη.

Από το 1914 μέχρι σήμερα ισχύει το ψηφοδέλτιο και ο σταυρός προτίμησης.

Διαβάστε περισσότερα

Μέγαρα 24 Φεβρουαρίου 1981

Πραγματικά ήταν λίγα αυτά που μπόρεσα να βρω κάνοντας την αναζήτηση στο ίντερνετ, 38 χρόνια μετά από ένα σεισμό που συγκλόνισε και άλλαξε μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα τον τόπο που γεννήθηκα. Αναφέρομαι φυσικά στο σεισμό της 24 Φεβρουαρίου 1981. Ένα σεισμό που άλλαξε με μιας τα Μέγαρα με κατεστραμμένα πολλά σπίτια, μαγαζιά, σχολεία και εκκλησίες και δύο ανθρώπινα θύματα. Στην αναζήτηση που έκανα τα Μέγαρα σε όσους γράφουν για σεισμό 1981 δεν υπήρχαν καθόλου! ενώ υπήρχε η Κινέτα μας (πάλι καλά δηλαδή) ή υπήρχε ότι και στα Μέγαρα είχαν ζημιές!!! πουθενά όμως δεν υπήρχε ότι είχαμε νεκρούς. Φυσικά δεν αναφέρομαι για τα Μεγαρίτικα γιατί εκεί βρήκα πηγές που διόρθωσα και ένα δικό μου προηγούμενο λάθος από αυτό το blog.

Ας δούμε λοιπόν πως ήταν τότε τα πράγματα, έτσι για να μείνουν και εδώ σαν ένα μικρό ίχνος για να μπορούν τα νέα παιδιά να ξέρουν την ιστορία μας.

Ήταν 11 παρά το βράδυ μιας κρύας νύχτας του Φεβρουαρίου που οι κότες των Μεγάρων (που ένιωθαν αυτό που έρχεται) ακουγόντουσαν μέχρι και μέσα στη πόλη των Μεγάρων. Οι Μεγαρίτες όπως και οι περισσότεροι Έλληνες έβλεπαν τον Λουκή στο σηριαλ ΦΩΣ ΤΟΥ ΑΥΓΕΡΙΝΟΥ που το είχε το ένα από τα δύο κανάλια στην τηλεόραση (και ήταν αυτό που έσωσε τον κόσμο κατά γενική ομολογία που δεν κοιμόταν ακόμα για να το δει), στις παρά 5 ένας υπόκωφος θόρυβος με ισχυρή σεισμική δόνηση 6,7 ρίχτερ, ήταν τα 10 δευτερόλεπτα που έμοιαζαν σαν αιώνας . Ο κόσμος αρχίζει να τρέχει έξω από τα σπίτια στα οποία, άλλα έπεσαν οι σκάλες, άλλα έπεφταν οι τοίχοι, τα ταβάνια και ότι υπήρχε σε ντουλάπια, σύνθετα και βιβλιοθήκες. Οι τυχεροί ήταν όσοι δεν έπαθαν ζημιές, αλλά και αυτοί το βράδυ δεν κοιμήθηκαν μέσα. Αμέσως όλοι οι Μεγαρίτες όπως έκαναν πάντα στην ιστορία τους γίνονται ένα και βοηθάνε ο ένας τον άλλον. Τα προβλήματα για ύπνο και στέγη τα λύνουν όλοι μαζί με σκηνές και παραπήγματα, αλλά κάπου μετά τις 4 την νύχτα έρχεται το δεύτερο χτύπημα του σεισμού 6,4 ρίχτερ για να ανανεώσει το φόβο των ανθρώπων για αυτό που δεν μπορούν να δαμάσουν. Οι μετασεισμοί κράτησαν για εβδομάδες με τον μεγαλύτερο 6,3 σχεδόν μια εβδομάδα μετά στις 4 Μαρτίου.

Από τότε άλλαξαν πάρα πολλά στα Μέγαρα, από την 28ης Οκτωβρίου που είναι ο κεντρικός δρόμος μας και άλλαξαν τα κτίρια, μέχρι τα σπίτια στη κάθε γειτονιά που έπρεπε να γίνουν περισσότερο ασφαλή μαζί με τον αντισεισμικό νόμο που άλλαξε την δόμηση και άντεξαν στον επόμενο σεισμό του 1999 που δεν ήταν τόσο κοντά μας αλλά δεν ήταν και πολύ μακριά.

Δύο κτίρια έχουν ακόμα πάνω τους τα σημάδια από τον σεισμό του 1981 και όσοι το γνωρίζουν θυμούνται. Το ένα είναι ο Μητροπολιτικός ναός των Μεγάρων που ακόμα δεν έχει αποκατασταθεί και το δεύτερο η παλιά Δημαρχία απέναντι από το Ηρώο των Πεσόντων Μεγαριτών.

Δείτε επίσης με αντιγραφή και επικόλληση

 https://istoriatonmegaron.blogspot.com/2013/01/1981.html

                                                         
         http://megaraphotoarchive.eu/sismos-24-fevrouariou-1981/

Διαβάστε περισσότερα

Αποσπάσματα ιστορίας από φίλους

Charis Prasinos 1/2/2012  ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 19 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1965 

Η σελίδα Ιστορία των Μεγάρων στο facebook έχει δεχτεί κατά το παρελθόν αρκετές φωτογραφίες που είναι ένα πολύτιμο ιστορικό αρχείο για τον τόπο μας.
Σαν αρχή σε όλα αυτά που θα μπουν στο blog  υπάρχουν κομμάτια από Αθηναϊκές εφημερίδες που γράφουν για τα Μέγαρα, στο τέλος υπάρχει ένας πίνακας που  μπορούμε να δούμε την καταγωγή των βασιλιάδων των Μεγάρων και Πανελλήνιων ηρώων που είχαν μάνα Μεγαρίτισσα. Φυσικά σε όλα υπάρχει και το όνομα του φίλου που το έφερε στην σελίδα μαζί με την ημερομηνία. Για να τα δούμε καλύτερα μπορούμε να κάνουμε κλικ πάνω στην φωτογραφία.

Charis Prasinos 1/2/2012 ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ 18 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1961  

Charis Prasinos‎  1 Φεβρουαρίου 2012

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΜΠΡΟΣ 8 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1900

Charis Prasinos‎ 1 Φεβρουαρίου 2012

ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΕΜΠΡΟΣ 6 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1928

ΣΠΥΡΟΣ ΣΟΥΝΤΗΣ 10/11/2010 Με κίτρινο οι βασιλιάδες (ο Σκύρων δεν ήταν βασιλιάς  αλλά πολέμαρχος) με πράσινο σπουδαίοι πανελλήνιοι ήρωες με μάνα Μεγαρίτισσα. 

Διαβάστε περισσότερα

Τάνκερ Megara

Δεν είναι λίγες οι φόρες που φίλοι εδώ στα Μέγαρα έβαλαν φωτογραφίες στο facebook από ένα τάνκερ που είχε την ονομασία του τόπου μας. Η σελίδα βρήκε όσα ήταν διαθέσιμα στο ίντερνετ για αυτό το τάνκερ και μαζί με φωτογραφίες του κάνει ένα μικρό αφιέρωμα.

Το DYVI NOVA με αριθμό ΙΜΟ 6727387 ήταν χημικό / πετρελαιοφόρο που κατασκευάστηκε το 1968 από το MHI NAGASAKI SHIPYARD & ENGINE WORKS - NAGASAKI, ΙΑΠΩΝΙΑ με συνολική χωρητικότητα 104611 τόνοι με δέσμη 45μ και μήκος 325μ.

Μηχανήματα: 2 x ατμοστρόβιλοι Mitsubishi 28.000 στρ. (Σύνολο) προσαρμοσμένοι σε έναν άξονα κοχλία. Ταχύτητα: 15,5 κόμβους.

Μέχρι το 1976 είχε το όνομα Megara και ήταν στην υπηρεσία της Shell με σημαία Αγγλίας.

Το 1976 πωλήθηκε στον Jan-Erik Dyvi, Όσλο της Νορβηγίας, μετονομάστηκε σε DYVI NOVA (νορβηγική σημαία).

Το μόνο τραγικό σημείο στα ταξίδια του ήταν όταν ένας άνθρωπος σκοτώθηκε από πτώση σε μία δεξαμενή του.

Η  τελευταία σημαία του ήταν η σημαία της  Νορβηγίας

Τρέχουσα κατάσταση: παροπλισμένο ή χαμένο.

Στο πλήρωμα του τάνκερ
Megara (τα αρχεία του οποίου υπάρχουν στο ίντερνετ) δεν υπήρχε ποτέ Έλληνας ναυτικός! 

Διαβάστε περισσότερα