ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΘΕΜΑ Η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΩΝ ΜΕΓΑΡΩΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΩΞΙΤΕΣ

Είναι μεγάλο το χρονικό διάστημα που η σελίδα έχει σταματήσει να γράφει για όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας . Έτσι και αλλιώς υπάρχουν άλλες καλές σελίδες που κάνουν αυτή τη δουλειά σε μία από αυτές γράφω και εγώ βάζοντας θέματα που μας απασχολούν εδώ στα Μέγαρα. Σήμερα νιώθω ότι πρέπει να πω σε όλους τους φίλους της σελίδας, ότι υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα που θα αλλάξει και θα καταστρέψει την ιστορία του τόπου μας. Το πρόβλημα αυτό είναι οι βωξίτες που γι' αυτούς είναι να γίνουν γεωτρήσεις στο τόπο μας. Οι γεωτρήσεις αυτές μετά θα φέρουν ορυχεία βωξίτη και την καταστροφή μας. Κάποιοι νομίζουν ότι θα πάρουν λεφτά για τα χωράφια που θα τους πάρουν, άλλοι νομίζουν ότι θα πιάσουν δουλειά. Τίποτα από αυτά δεν θα γίνει, τα χωράφια ΑΝ μας τα πληρώσουν θα πάρουμε ''ψίχουλα'' και επειδή από ορυχεία είμαστε άσχετοι ΔΕΝ μας θέλουν για εργάτες σ' αυτά. Οπότε μας μένει μόνο ένας αέρας που δεν θα κάνει για να ζήσουν τα παιδιά που είναι το μέλλον μας. Το νερό που υπάρχει για τα περιβόλια των Μεγάρων δεν θα υπάρχει επειδή οι γεωτρήσεις που θα γίνουν θα το μολύνουν αρχικά και μετά θα το εξαφανίσουν. Σημαντικά τμήματα δασών δεν θα υπάρχουν και η σκόνη του βωξίτη που θα είναι στη περιοχή θα ερημώσει όλο το φυσικό περιβάλλον. 
Αυτός είναι ο λόγος που λύνω την σιωπή της σελίδας για όλα τα καθημερινά και θα βάζω όλα όσα θα χρειαστεί για να μην είναι τα Μέγαρα ένας τόπος με ιστορία αλλά χωρίς μέλλον!!! 
ΟΧΙ  ΒΩΞΙΤΕΣ ΣΤΑ ΜΕΓΑΡΑ ΛΟΙΠΟΝ ας ενωθούμε για άλλη μια φορά να κάνουμε το ''θαύμα'', για να γράψει η ιστορία ότι δεν μείναμε θεατές στο έργο της καταστροφής μας. 

Διαβάστε περισσότερα

Η Νίκη των Μεγάρων

Όταν επισκέφθηκα το Μουσείο Μεγάρων μου έκανε εντύπωση μια γκραβούρα του 1847 που κάτω έγραφε Νίκη των Μεγάρων. Εκείνη την στιγμή δεν πήρα πληροφορίες για το λόγο ότι υπήρχαν άλλα που μου είχαν κάνει μεγαλύτερη εντύπωση. Ο λόγος που ήμουν στο Μουσείο ήταν να κάνω για αυτό ένα σχετικό θέμα για την σελίδα μου οπότε είχα πολλά περισσότερα να ρωτήσω την ευγενέστατη διευθύντριά του. Η αναζήτηση για τη Νίκη των Μεγάρων άρχισε αργότερα, πρώτα από το ίντερνετ που βρήκα τα αρχικά στοιχεία και μετά με μέιλ στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Η επιλογή για το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο δεν ήταν τυχαία, όλα τα στοιχεία με πήγαιναν εκεί. Πρέπει να πω ότι το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο μου απάντησε μέσα σε δύο μέρες και επειδή είχαμε και τηλεφωνική επικοινωνία, άκουσα μία αρχαιολόγο που είχε όλη την καλή διάθεση να με βοηθήση στην αναζήτηση μου.

        Η ιστορία ενός αγάλματος

1868 στερεοσκοπική πλάκα 

Η Νίκη των Μεγάρων βρέθηκε το 1820 από τον προεστό της Κορίνθου Θεοχάρη Ρέντη ο οποίος έκανε ανασκαφές στα Μέγαρα και πούλαγε αγάλματα σε ξένους!!! Το σημείο που βρέθηκε ήταν στα Δυτικά της ανατολικής ακρόπολης των Μεγάρων (δηλ. στα Δ. του λόφου του Πρ. Ηλία) ο αριθμός εύρεσης για το Εθν. Αρχ. Μουσείο έχει το Νο225. Στις 8 Ιουνίου 1827 στο σπίτι του Ρέντη στη Πάρο υπογράφουν συμφωνητικό για να την αγοράσει μαζί με άλλα δύο από τα Μέγαρα ο συνταγματάρχης Karl Wilhelm von Heideck και η χήρα του Ρέντη. Μετά δύο χρόνια το 1829 ο K.W. v Heideck φεύγει για την Βαυαρία από την οποία θα επιστρέψει στην Ελλάδα το 1833 ως μέλος της αντιβασιλείας!!! Τα αγάλματα δεν μπορεί πια να τα πάρει επειδή στην Ελλάδα υπήρχε ο νόμος που απαγόρευε την εξαγωγή αρχαιοτήτων. Με σχετικό έγγραφο ημερομηνίας 20 Μαΐου 1829 αναγκάζεται να τα παραχωρήσει στο νεοσυσταθέν Εθν. Μουσείο, αλλά στο ίδιο έγγραφο ζητάει τα λεφτά που είχε δώσει στην χήρα Ρέντη για να τα αποκτήσει και αναφέρει ότι τα αγάλματα είναι θαμμένα στα Μέγαρα.

Η Νίκη των Μεγάρων από το 1842 που υπάρχει χαλκογραφία του Andrea Gasparini μέχρι τουλάχιστον το 1868 που είναι η στερεοσκοπική πλάκα που βλέπουμε, ήταν έξω από τον Ναό του Θησείου.

Η Νίκη των Μεγάρων φυλάσσεται στη αυλή των θαυμάτων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου.

Πηγη : Μεγαρικά Γεωργίου Δεσπίνη 

Διαβάστε περισσότερα

Η Μεγαρική ημισέληνος

Η αμφίκυρτος σελήνη με το άστρο του Βυζαντίου πήρε στα τουρκικά το όνομα ''φεγγάρι άστρο'' ένα τίτλο που είναι λάθος επειδή ο τίτλος φεγγάρι δηλώνει το σύνολο του (είναι φυσικό επειδή η τουρκική γλώσσα δεν είναι ιδιαίτερα πλούσια). Ακόμα και εμείς όταν θέλουμε να πούμε για την σημαία αυτή λέμε ημισέληνος που δηλώνει το μισό ενώ στο σχέδιο βλέπουμε το 1/4 του φεγγαριού. 
Όταν έφτασαν οι Οθωμανοί στην περιοχή της Μικράς Ασίας που έκλεβαν ιστορία, γη, μοντέλα σκέψης, θεσμούς και πολλά άλλα πήραν ''υλικό'' για να φτιάξουν στην αρχή ένα έμβλημα που τελικά έμεινε να είναι η σημαία της Τουρκίας, κλεμμένη από ένα πανάρχαιο Ελληνικό σύμβολο. Μέχρι το 18ο αιώνα το τούρκικο εθνόσημο ήταν η απλή ημισέληνος, χωρίς άστρο. Το άστρο το πρόσθεσε ο σουλτάνος Σελίμ Γ ' (1789 - 1808) και είχε οχτώ ακτίνες, ενώ ο σουλτάνος Αβδούλ Μετζίτ (1840 - 1861) το έκανε με πέντε ακτίνες.
Η αμφίκυρτος σελήνη με το άστρο έχει βαθιά σχέση στο χρόνο με την Ελληνική παράδοση και τον πολιτισμό μας. Στην αρχαία Ελλάδα η αμφίκυρτος ήταν σύμβολο θεοτήτων της νύχτας, όπως της Αρτέμιδας και Εκάτης. 
Αρχικά βλέπουμε να ήταν σε νόμισμα αποικίας των Αχαιών στην Κάτω Ιταλία τον 6 αιώνα π.Χ. Αργότερα την συναντάμε  στην Κυδωνία της Κρήτης (200 - 60 π.Χ.),στην Λευκάδα (168 π.Χ.).  Στην Μεγαρική αποικία του Βυζαντίου ήταν το έμβλημα  από το 339 π.Χ. όταν πολιορκήθηκε από τον Φίλιππο Β' της Μακεδονίας. Την νύχτα της μεγάλης επίθεσης στο Βυζάντιο, άρχιζαν να γαβγίζουν τα σκυλιά επειδή φάνηκε το φεγγάρι που πριν λίγο το έκρυβαν τα σύννεφα. Οι φύλακες αντιλήφθηκαν την επίθεση έγκαιρα από αυτό το συμβάν και για να τιμήσουν την  σελήνη που τους έσωσε είχαν την αμφίκυρτο από τότε ως έμβλημα του Βυζαντίου (η λατρεία της Αρτέμιδας στους Μεγαρείς και στους άποικους από τα Μέγαρα ήταν πάντα γνωστή).  Το 330 μ.Χ. όταν το Βυζάντιο γίνετε πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας, ο σταυρός υποκαθιστά όλα τα σύμβολα. Τον 11 αιώνα ο σταυρός είναι σε νόμισμα μέσα σε αμφίκυρτο και το νόμισμα είχε τον τίτλο ηλιοσελινάτο. Το ίδιο σύμβολο παρατηρούμε στην ασπίδα του Αγ. Γεωργίου σε εκκλησία της Παναγίας του Ασίνου στην Κύπρο του 1333 μ.Χ.
Οπότε όπως βλέπουμε ιστορικά η σημαία της γείτονος χώρας ανήκει στην Ελλάδα και ειδικότερα στα Μέγαρα που ήταν η Μητρόπολης του Βυζαντίου !!! 

Πηγές

: Η Ελληνική ημισέλινος Των Μουτσόπουλου και Δημητροκάλη 

          

Διαβάστε περισσότερα

ΠΑΛΙΑ ΜΕΓΑΡΙΤΙΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ

Επειδή η ημέρα της γιορτής του Αγ. Φιλίππου είναι  η τελευταία μέρα πριν την νηστεία για τα Χριστούγεννα . Οι παλιοί Μεγαρίτες πάντα σ' αυτή  την γιορτή ΟΠΟΙΑ μέρα και να ήταν έτρωγαν κρέας (επειδή από την επόμενη δεν το επέτρεπε η νηστεία ).

Έτσι λοιπόν οι παλιοί Μεγαρίτες έλεγαν : ''και ο φτωχός ο Φίλιππος στο χωράφι απόκρεψε '' .
Ο λόγος που έλεγαν για χωράφι ήταν το γεγονός ότι την ημέρα αυτή ήταν όλοι στις ελιές  για να τις μαζέψουν . Φυσικά εδώ το απόκρεψε δεν έχει να κάνει με τις απόκριες αλλά με την αποχή από το κρέας . 

Διαβάστε περισσότερα

Οστά Μεγαριτών στο Φαληρικό Δέλτα

 Το Κυλώνειο Άγος      


Με το όνομα Κυλώνειον Άγος έμεινε γνωστή στην ιστορία μια σειρά από δεινοπαθήματα και θεομηνίες που έπληξαν την αρχαία Αθήνα και που αποδόθηκαν στην οργή των Θεών για τη σφαγή των οπαδών του Κύλωνα .
(Άγος στην αρχαιότητα σήμαινε μίασμα, κατάρα, οργή Θεού, έχοντας την σημερινή έννοια της αμαρτίας.  Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως το άγος προερχόταν από έγκλημα που ακολουθούσε στη συνέχεια το δράστη, ο οποίος  έτσι ήταν  ''εναγής'' δηλαδή όπως λέμε σήμερα καταραμένος. Σε άγος υποκείμενα δεν ήταν μόνο  δράστες  και εγκληματίες  αλλά ακόμη και πόλεις και κράτη ολόκληρα στα οποία συνέβαινε ή είχε συμβεί να "μιανθούν" από σοβαρό έγκλημα πολίτη ή ομάδας πολιτών ή και των Αρχών). Ο Κύλων που ανήκε στην τάξη των ευγενών, είχε αναδειχθεί Ολυμπιονίκης  εκμεταλλευόμενος την δημοτικότητά που είχε αποκτήσει και έχοντας τη βοήθεια του πεθερού του Τυράννου των Μεγάρων Θεαγένη  επιχείρησε να καταλάβει την εξουσία στην Αθήνα με στρατό απο τα Μέγαρα .
Κατά την διάρκεια της εορτής των Ολυμπίων επιτρεπόταν στους ολυμπιονίκες στην επέτειο της νίκης τους να πηγαίνουν με συγγενείς και φίλους και να κάνουν θυσίες σε διάφορα ιερά της πόλης. Εκμεταλλευόμενος τη συνήθεια αυτή αλλά και τη δυσαρέσκεια εκείνη των Αθηναίων, μαζί με τον αδελφό του και τους οπαδούς του κατέλαβε την Ακρόπολη  το  632π.Χ.    (κατ΄ άλλους το 628 π.Χ.). Δεν πέτυχε όμως την ολοκλήρωση του σκοπού του γιατί ο τότε επώνυμος άρχων της Αθήνας ο  Μεγακλής, που ανήκε στην ισχυρή οικογένεια των  Αλκμαιωνιδών , αντέδρασε δραστήρια και πολιορκώντας την Ακρόπολη ανάγκασε τον μεν Κύλωνα και τον αδελφό του να διαφύγουν στα Μέγαρα, τους δε οπαδούς  που στην πλειοψηφία τους ήταν Μεγαρείς να καταφύγουν ικέτες στον ναό  της Πολιάδος Αθηνάς.  Τότε όποιος κατέφευγε ως ικέτης σε ναό , βωμό ή άγαλμα θεού ,  αυτομάτως περνούσε ακόμα  υπό την προστασία του θεού αυτού και κανείς δεν είχε το δικαίωμα να τον βλάψει. Αυτή η παράδοση έχει επιζήσει μέχρι τις μέρες μας , καθώς οι ναοί ακόμα θεωρούνται χώρος ασυλίας.
Οι οπαδοί του Μεγακλή, ενώ τους υποσχέθηκαν πως αν βγουν από το ιερό δεν θα τους πείραζαν, παραβαίνοντας το πανελλήνιο εκείνο ιερό έθιμο, τους φόνευσαν προ του ιερού των Ευμενίδων, τη στιγμή που κατέρχονταν από την Ακρόπολη κρατώντας κατά την παράδοση ταινίες (κλωστές)  των οποίων η άλλη άκρη ήταν δεμένη στο ναό , αφού προηγουμένως τους έκοψαν αυτές τις ταινίες (έτσι, θεώρησαν ότι δεν τυγχάνουν πλέον της θείας προστασίας).
Οι περισσότεροι λιθοβολήθηκαν ενώ όσους βρήκαν καταφύγιο σε βωμούς τους  έσφαξαν .
Ο λοιμός που έπληξε την Αθήνα μετά από αυτό το περιστατικό θεωρείται ότι οφείλεται στο έγκλημα αυτό (καθώς οι ικέτιδες ήταν ιερά πρόσωπα).
Το έγκλημα αυτό των ικετών προκάλεσε τη φρίκη των Αθηναίων και τη γενική κατακραυγή και εκτός της Αθήνας, και οι δε Αλκμαιονίδες θεωρήθηκαν «εναγείς», ενώ αντίθετα οι συμπάθειες στράφηκαν προς τον Κύλωνα. Του γεγονότος αυτού επακολούθησε σειρά στάσεων και ταραχών μέχρι το 597π.Χ. που ανέλαβε ο Σόλων να συμβιβάσει τα αντιμαχόμενα μέρη παρακαλώντας τους «εναγείς» να υποβληθούν οικειοθελώς στην κρίση τριακοσιομελούς δικαστηρίου που θα αποφασίσει σχετικά. Οι Αλκμαιονίδες προ αυτής της κατακραυγής δέχτηκαν και το δικαστήριο εκείνο με κατήγορο τον Μύρωνα τον Φλυέα τους καταδίκασε σε εξορία.

ΚΑΠΟΥ ΕΔΩ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΤΟ ΚΥΛΩΝΕΙΟ ΑΓΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΡΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΝΕΟΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ

Το 1915 στο πλαίσιο της ανασκαφής που πραγματοποιείται στο Φαληρικό Δέλτα, είχαν βρεθεί αλυσοδεμένοι σκελετοί. Αυτοί ήταν δεμένοι στα πόδια και ήταν πεσμένοι και ενταφιασμένοι μπρούμυτα. Κάποιοι μάλιστα ήταν δεμένοι χέρια-πόδια μαζί. Η εξέταση του σκελετικού υλικού από τον τότε ανασκαφέα Στρατή Πελεκίδη και τον διάδοχό του Κωνσταντίνο Κουρουνιώτη έδειξε θάνατο με αποτυμπανισμό (Χτυπούσαν το κεφάλι του κατάδικου με ένα τύμπανο  ''κόπανο'' πάνω σε ένα κούτσουρο μέχρι θανάτου ) είδος θανατικής ποινής που επιβαλλόταν στην Αθήνα, σε μη Αθηναίους .
 Εκείνοι οι νεκροί ήταν ακόμη πιο καλοζωισμένοι από τους νεκρούς που εντοπίστηκαν τώρα, αλλά είχαν χειρότερο τέλος. Η εκτίμηση της αρχαιολόγου κυρίας Χρυσουλάκη είναι ότι ενδεχομένως να ήταν οι επικεφαλής της στάσης, γι΄ αυτό να θανατώθηκαν τόσο άγρια. Η περαιτέρω μελέτη θα δώσει πιο ασφαλείς απαντήσεις για τις λεπτομέρειες αυτού του δράματος.
Το 2016  νέα εντυπωσιακά ευρήματα, έχουν έρθει στο φως στο πλαίσιο της ανασκαφής που πραγματοποιείται στο Φαληρικό Δέλτα σε γειτονικό οικόπεδο  που κατασκευάζεται το Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος».
Συγκεκριμένα, στο νότιο τμήμα του σκάμματος ανακαλύφθηκε πολυάνδριο, ομαδική ταφή 80 ατόμων με δεσμά στα χέρια. Θεωρείται ότι η ανακάλυψη παραπέμπει στην εποχή του Κύλωνα και στο Κυλώνειον Άγος.
Η ομαδική ταφή βρέθηκε στο ανώτερο τμήμα της νεκρόπολης, σε βάθος μόλις 2,5 μέτρων από την επιφάνεια. Πρόκειται για δεσμώτες, οι οποίοι είναι τοποθετημένοι ο ένας δίπλα στον άλλο, αρκετοί δε από αυτούς φέρουν χειροπέδες.
Θεωρείται ότι τα 80 άτομα πέθαναν με βίαιο θάνατο.
Από την ομαδική ταφή των 80 ανδρών έχει καθαριστεί το 50% και φαίνεται ότι είναι νέοι άνδρες, καλοζωισμένοι, με άριστη οδοντοφυΐα, και εκ πρώτης όψεως δεν έχουν κατάγματα στα οστά. Ένας μόνο, είχε αιχμή βέλους καρφωμένη στον ώμο και η εξήγηση είναι πως ίσως είχε αιχμαλωτιστεί.
Αν ενώσουμε τα κομμάτια απο την ιστορία και το σήμερα βλέπουμε ότι εκεί στο Φαληρικό Δέλτα τα οστά που βρέθηκαν σε μεγάλο βαθμό είναι Μεγαρίτικα .
ΠΗΓΕΣ : ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΑΜΟΥΡΗ (ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ- ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ)
                ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
                PRESS PUBLICA
                NEWS IN. GR

Διαβάστε περισσότερα

Πέτρος Ξεκούκης

Ο Πέτρος Ξεκούκης κατάγεται και ζει στα  Μέγαρα και είναι υπερήφανος γι ' αυτό όπως δηλώνει ο ίδιος . 
Το σπίτι του είναι  ένα κτίσμα του 1833, διαμορφωμένο στην σημερινή αρχιτεκτονική. Είναι ένα  κτήριο με  διαμερίσματα, τα οποία νοικιάζει. Το έφτιαξε με τη σύζυγό του με οικονομία και σκληρή δουλειά.
Στο βιογραφικό του έχει πολλές συμμετοχές σε τηλεοπτικές και κινηματογραφικές ταινίες και θεατρικές παραστάσεις , έχει κατά καιρούς πρωταγωνιστικούς ρόλους σε διάφορα σήριαλ.
Έχει συνεργαστεί με πολλά   ιερά τέρατα της Ελληνικής κωμωδίας και είναι ιδιαίτερα αγαπητός στο κοινό .  Ο Πέτρος Ξεκούκης είναι απόλυτα αφοσιωμένος στην υποκριτική . Για να μπορέσει να μπει στο ''πετσί του ρόλου'' σε έργο που θα ανέβαζε μπήκε στο Δρομοκαΐτειο για λίγες μέρες . Μετά δήλωνε στον τύπο :  '' Μπήκα σε έναν κυκεώνα σκέψεων ποιοι είναι οι λογικοί και ποιοι οι παράλογοι . Είδα τον παραλογισμό να έρχεται μέσα από την λογική και το αντίστροφο . Είδα ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν μεγαλύτερη αγάπη και τους λείπει η αγάπη''.
Δεν έχει εμπλακεί ποτέ σε σκάνδαλα και δεν έχει έπαρση , το μόνο που απασχόλησε τον τύπο ήταν το κωμικό περιστατικό με έναν ψεύτικο κίονα ο οποίος επειδή δεν χωρούσε στα παρασκήνια, ήθελε να τον πάρει σπίτι του με αποτέλεσμα στην Εθνική οδό να τον σταματήσουν και να αρχίσουν να του κάνουν ερωτήσεις ...
Ο Πέτρος όταν θέλει να ηρεμήσει και να διαβάσει το ρόλο του πηγαίνει στο Μοναστήρι του Αγίου Ιεροθέου που είναι ηγουμένη η αδερφή του και εκεί με ηρεμία διαβάζει τα θεατρικά κείμενα .
Ο Πέτρος Ξεκούκης είναι πολύ αγαπητός στα Μέγαρα και στις γύρω περιοχές αφού κάθε χρόνο που πρωταγωνιστεί σε   θεατρικές παραστάσεις που έρχονται στον τόπο μας  καταχειροκροτείται. 
ΠΗΓΕΣ : ΠΟΛΙΤΙΚΑ και άλλα   ΙΩΑΝΝΗ ΝΙΚ. ΓΚΙΝΗ 
               Gossip-tv.gr
               newsbeast
               iShow.gr
               inews.gr
               kool news

Διαβάστε περισσότερα