Το Κυλώνειο Άγος
Με το όνομα Κυλώνειον Άγος έμεινε γνωστή στην ιστορία μια σειρά από δεινοπαθήματα και θεομηνίες που έπληξαν την αρχαία Αθήνα και που αποδόθηκαν στην οργή των Θεών για τη σφαγή των οπαδών του Κύλωνα .
(Άγος στην αρχαιότητα σήμαινε μίασμα, κατάρα, οργή Θεού, έχοντας την σημερινή έννοια της αμαρτίας. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως το άγος προερχόταν από έγκλημα που ακολουθούσε στη συνέχεια το δράστη, ο οποίος έτσι ήταν ''εναγής'' δηλαδή όπως λέμε σήμερα καταραμένος. Σε άγος υποκείμενα δεν ήταν μόνο δράστες και εγκληματίες αλλά ακόμη και πόλεις και κράτη ολόκληρα στα οποία συνέβαινε ή είχε συμβεί να "μιανθούν" από σοβαρό έγκλημα πολίτη ή ομάδας πολιτών ή και των Αρχών). Ο Κύλων που ανήκε στην τάξη των ευγενών, είχε αναδειχθεί Ολυμπιονίκης εκμεταλλευόμενος την δημοτικότητά που είχε αποκτήσει και έχοντας τη βοήθεια του πεθερού του Τυράννου των Μεγάρων Θεαγένη επιχείρησε να καταλάβει την εξουσία στην Αθήνα με στρατό απο τα Μέγαρα .
Κατά την διάρκεια της εορτής των Ολυμπίων επιτρεπόταν στους ολυμπιονίκες στην επέτειο της νίκης τους να πηγαίνουν με συγγενείς και φίλους και να κάνουν θυσίες σε διάφορα ιερά της πόλης. Εκμεταλλευόμενος τη συνήθεια αυτή αλλά και τη δυσαρέσκεια εκείνη των Αθηναίων, μαζί με τον αδελφό του και τους οπαδούς του κατέλαβε την Ακρόπολη το 632π.Χ. (κατ΄ άλλους το 628 π.Χ.). Δεν πέτυχε όμως την ολοκλήρωση του σκοπού του γιατί ο τότε επώνυμος άρχων της Αθήνας ο Μεγακλής, που ανήκε στην ισχυρή οικογένεια των Αλκμαιωνιδών , αντέδρασε δραστήρια και πολιορκώντας την Ακρόπολη ανάγκασε τον μεν Κύλωνα και τον αδελφό του να διαφύγουν στα Μέγαρα, τους δε οπαδούς που στην πλειοψηφία τους ήταν Μεγαρείς να καταφύγουν ικέτες στον ναό της Πολιάδος Αθηνάς. Τότε όποιος κατέφευγε ως ικέτης σε ναό , βωμό ή άγαλμα θεού , αυτομάτως περνούσε ακόμα υπό την προστασία του θεού αυτού και κανείς δεν είχε το δικαίωμα να τον βλάψει. Αυτή η παράδοση έχει επιζήσει μέχρι τις μέρες μας , καθώς οι ναοί ακόμα θεωρούνται χώρος ασυλίας.
Οι οπαδοί του Μεγακλή, ενώ τους υποσχέθηκαν πως αν βγουν από το ιερό δεν θα τους πείραζαν, παραβαίνοντας το πανελλήνιο εκείνο ιερό έθιμο, τους φόνευσαν προ του ιερού των Ευμενίδων, τη στιγμή που κατέρχονταν από την Ακρόπολη κρατώντας κατά την παράδοση ταινίες (κλωστές) των οποίων η άλλη άκρη ήταν δεμένη στο ναό , αφού προηγουμένως τους έκοψαν αυτές τις ταινίες (έτσι, θεώρησαν ότι δεν τυγχάνουν πλέον της θείας προστασίας).
Οι περισσότεροι λιθοβολήθηκαν ενώ όσους βρήκαν καταφύγιο σε βωμούς τους έσφαξαν .
Ο λοιμός που έπληξε την Αθήνα μετά από αυτό το περιστατικό θεωρείται ότι οφείλεται στο έγκλημα αυτό (καθώς οι ικέτιδες ήταν ιερά πρόσωπα).
Το έγκλημα αυτό των ικετών προκάλεσε τη φρίκη των Αθηναίων και τη γενική κατακραυγή και εκτός της Αθήνας, και οι δε Αλκμαιονίδες θεωρήθηκαν «εναγείς», ενώ αντίθετα οι συμπάθειες στράφηκαν προς τον Κύλωνα. Του γεγονότος αυτού επακολούθησε σειρά στάσεων και ταραχών μέχρι το 597π.Χ. που ανέλαβε ο Σόλων να συμβιβάσει τα αντιμαχόμενα μέρη παρακαλώντας τους «εναγείς» να υποβληθούν οικειοθελώς στην κρίση τριακοσιομελούς δικαστηρίου που θα αποφασίσει σχετικά. Οι Αλκμαιονίδες προ αυτής της κατακραυγής δέχτηκαν και το δικαστήριο εκείνο με κατήγορο τον Μύρωνα τον Φλυέα τους καταδίκασε σε εξορία.
ΚΑΠΟΥ ΕΔΩ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΤΟ ΚΥΛΩΝΕΙΟ ΑΓΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΡΘΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΝΕΟΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ
Το 1915 στο πλαίσιο της ανασκαφής που πραγματοποιείται στο Φαληρικό Δέλτα, είχαν βρεθεί αλυσοδεμένοι σκελετοί. Αυτοί ήταν δεμένοι στα πόδια και ήταν πεσμένοι και ενταφιασμένοι μπρούμυτα. Κάποιοι μάλιστα ήταν δεμένοι χέρια-πόδια μαζί. Η εξέταση του σκελετικού υλικού από τον τότε ανασκαφέα Στρατή Πελεκίδη και τον διάδοχό του Κωνσταντίνο Κουρουνιώτη έδειξε θάνατο με αποτυμπανισμό (Χτυπούσαν το κεφάλι του κατάδικου με ένα τύμπανο ''κόπανο'' πάνω σε ένα κούτσουρο μέχρι θανάτου ) είδος θανατικής ποινής που επιβαλλόταν στην Αθήνα, σε μη Αθηναίους .
Εκείνοι οι νεκροί ήταν ακόμη πιο καλοζωισμένοι από τους νεκρούς που εντοπίστηκαν τώρα, αλλά είχαν χειρότερο τέλος. Η εκτίμηση της αρχαιολόγου κυρίας Χρυσουλάκη είναι ότι ενδεχομένως να ήταν οι επικεφαλής της στάσης, γι΄ αυτό να θανατώθηκαν τόσο άγρια. Η περαιτέρω μελέτη θα δώσει πιο ασφαλείς απαντήσεις για τις λεπτομέρειες αυτού του δράματος.Το 2016 νέα εντυπωσιακά ευρήματα, έχουν έρθει στο φως στο πλαίσιο της ανασκαφής που πραγματοποιείται στο Φαληρικό Δέλτα σε γειτονικό οικόπεδο που κατασκευάζεται το Κέντρο Πολιτισμού του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος».
Συγκεκριμένα, στο νότιο τμήμα του σκάμματος ανακαλύφθηκε πολυάνδριο, ομαδική ταφή 80 ατόμων με δεσμά στα χέρια. Θεωρείται ότι η ανακάλυψη παραπέμπει στην εποχή του Κύλωνα και στο Κυλώνειον Άγος.
Η ομαδική ταφή βρέθηκε στο ανώτερο τμήμα της νεκρόπολης, σε βάθος μόλις 2,5 μέτρων από την επιφάνεια. Πρόκειται για δεσμώτες, οι οποίοι είναι τοποθετημένοι ο ένας δίπλα στον άλλο, αρκετοί δε από αυτούς φέρουν χειροπέδες.Θεωρείται ότι τα 80 άτομα πέθαναν με βίαιο θάνατο.
Από την ομαδική ταφή των 80 ανδρών έχει καθαριστεί το 50% και φαίνεται ότι είναι νέοι άνδρες, καλοζωισμένοι, με άριστη οδοντοφυΐα, και εκ πρώτης όψεως δεν έχουν κατάγματα στα οστά. Ένας μόνο, είχε αιχμή βέλους καρφωμένη στον ώμο και η εξήγηση είναι πως ίσως είχε αιχμαλωτιστεί.
Αν ενώσουμε τα κομμάτια απο την ιστορία και το σήμερα βλέπουμε ότι εκεί στο Φαληρικό Δέλτα τα οστά που βρέθηκαν σε μεγάλο βαθμό είναι Μεγαρίτικα .
ΠΗΓΕΣ : ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΑΜΟΥΡΗ (ΙΣΤΟΡΙΚΟΣ- ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΟΣ)
ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
PRESS PUBLICA
NEWS IN. GR
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου