στην Ελλάδα συνδέθηκε με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Η κήρυξη επιστράτευσης ήταν μια αντίδραση στην κρίση που προκλήθηκε από την εισβολή και είχε ως στόχο την ενίσχυση των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων. Η επιστράτευση του 1974 στην Ελλάδα ήταν μια από τις δύο φορές που κηρύχθηκε επιστράτευση μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Η άλλη ήταν το 1987. Η επιστράτευση του 1974 ήταν μια άμεση αντίδραση στην κρίση που προκλήθηκε από την εισβολή και την κατάληψη μέρους της Κύπρου από την Τουρκία. Η επιστράτευση είχε ως στόχο την ενίσχυση των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων και την προετοιμασία για ενδεχόμενη σύγκρουση. Η διαδικασία της επιστράτευσης περιελάμβανε την κλήση εφέδρων στον στρατό και την ενεργοποίηση εφεδρικών μονάδων. Πληροφορίες αναφέρουν ότι υπήρξε μεγάλη αμηχανία και αγωνία στους επιστρατευμένους, καθώς δεν υπήρχε σαφής ενημέρωση για την κατάσταση και τους λόγους της επιστράτευσης. Επίσης, αναφέρεται ότι υπήρχαν προβλήματα στην οργάνωση και τον εξοπλισμό των στρατιωτικών μονάδων. Στο θέμα αυτό θα δούμε πως είδαν και πως βίωσαν την επιστράτευση οι δικοί μας άνθρωποι από τα Μέγαρα.Από μαρτυρίες σε προηγούμενη ανάρτηση στην <<Ιστορία των Μεγάρων>>. Σωτηρης Καστανης Ιούλης του 74 κοντά μεσημέρι ρίχναμε μπετόν στην Κινέτα στην οικοδομή του Μπάμπη του Πανταζή πάνω από την Εθνική οδό και αναρωτιομασταν γιατί ήταν γεμάτη από αυτοκίνητα στο ρεύμα προς Αθήνα. Την απορία μας έλυσε ο Σωτήρης οΤουμπανιαρης(σελινος) που κουβαλούσε τότε με το βυτίο νερό. Μας έφερε το τρανζίστορ πού επαιζε εμβατήρια . Είχε γίνει γενική επιστράτευση. Την άλλη μέρα γέμισε ο Μεγαριτικος κάμπος επιστρατους οι οποίοι περιφέρονταν χωρίς φαγητό και νερό ντυμένοι όπως όπως με στρατιωτικα ρούχα, και κοιμόντουσαν νηστικοί κάτω από τά δέντρα περιμένοντας εντολές να φύγουν για τόν Έβρο. Αμέσως οι Μεγαρίτες ανταποκρίθηκαν με ότι μπορούσε ο καθένας, άλλοι με αυγά βραστά δεκάδες θήκες άλλοι με ψωμιά, ζυμωναν τότε, άλλοι με έτοιμα φαγητά άλλοι κρασί, λάδι , ελιές νερό, κοτόπουλα ψητά, μια αυθόρμητη κινητοποίηση του Μεγαριτικου Λαού που κράτησε πάνω από μήνα και άφησε άφωνους τους υπεύθυνους Αξιωματικούς αλλά και τους ίδιους τους επιστρατους με την Αυτάρκεια και το Μεγαλείο του. • Eleni Kolliali Αυτο μου το έλεγε ο πατέρας μου...πολλα έκαναν οι Μεγαριτες τοτε μεχρι παστίτσιο ταψιά ολόκληρα είχαν φτιάξει για το κόσμο..εχω τόσες λεπτομέρειες που νόμιζα οτι ηταν παραμύθι... Σωτηρης Καστανης Eleni Kolliali Ήταν πολύς ό κόσμος και ήταν παντού Στο σταθμό στο δρόμο τού Αλεποχωρίου στην Αγία Βαρβάρα στο γερμανικό δρόμο και τις απογευματινές ώρες έρχονταν οι συγγενείς τών επιστρατευμένων για να τους δουν • Eleni Kolliali Σωτηρη τωρα ρωτούσα τη μανα μου και μου είπε οτι ηταν ο κουμπάρος γιατρος καρδιολόγος στο Καντήλι και πήγαιναν φαγητά για όλους Spiros Molos Eleni Kolliali Κάθε μέρα η μάνα μου έβραζε ένα λεβετη αυγά (300περιπου) και κάθε απογιομα τα πηγαίναμε με τον πατέρα μου στον κάμπο , για να φάει ο κόσμος . • Spiros Molos Απόλυτα αληθινό Σωτήρη . Εδώ κάθε βράδυ γινόταν γλέντι σ'ολον τον κάμπο . Φαγητά , κρασιά , τραγούδια , σε αντίθεση με τους Θηβαίους που άφησαν τον κόσμο νηστικό και διψασμένο . • Eleni Kolliali Spiros Molos σα τους Μεγαριτες στη φιλοξενία δεν υπάρχει πουθενά...εδω τους Αλβανούς τους βάλανε στα σπίτια και κάποιοι το εκτιμούν και το λενε μεχρι σημερα... • Ιωάννης Μιχάλαρος Spiros Molos και όχι μόνο αυτό. Οι. Αρβανίτες όσοι τους έδιναν νερό τους το χρεώνανε. Ακόμα και στις μέρες μας το 2007 που ήμουν φαντάρος εγώ στον σταθμό του τραίνου στην Θήβα πούλαγαν 3€ το καλαμάκι σκέτο χωρίς καν ψωμί • Despoina Efstratiou Spiros Molos αυτο το επιβεβαιωνω κι εγω, γιατι εκει ηταν ο νονος του αδελφου μου και μας ελεγε οτι πεθαιναν στη πεινα!! Παναγιώτης Σταμπόλας Πολύ πιτσιρικάς τότε αλλά θυμάμαι πολύ καλά, μέσα από το φορτηγάκι του πατέρα μου, να μοιράζω αυγά βρασμένα και ψωμί που είχε ζυμώσει η μάνα μου, στους φαντάρους που ήταν απλωμένοι στον κάμπο... Αφιλοκερδώς φυσικά..... Σε αντίθεση,όπως έλεγαν οι ίδιοι, με άλλες περιοχές της Ελλάδος πού εκμεταλλευόντουσαν την κατάσταση οι ντόπιοι, για να βγάλουν κέρδος.... Αυτά ας τα βλέπουν κάποιοι που βρίζουν τους μεγαρίτες.. οι Μεγαρίτες σίγουρα δεν είναι τέλειοι έχουμε και εμείς τα στραβά μας και τα ανάποδα μας όμως κατά βάθος έχουμε καλή καρδιά και καλοσύνη. • Marioanna Ml Αυτό μου το είπε ενας κυριος από τις Σέρρες που τότε δούλευε στα Ναυπηγεια και βρέθηκε εδώ στην επιστράτευση...είπε πως πάντα θα σέβεται τους Μεγαρείς γιατι σε άλλες περιοχές, ζητούσαν δύο δραχμές για ένα ποτηρι νερό...ενώ στα Μέγαρα εδωσαν ο,τι είχαν! • Σωτηρης Καστανης Αγόραζαν κούτες με τσιγάρα και τά μοίραζαν στους επιστρατους • Τασος Μερικας Μου έχει πει ο θείος μου ο Γιώργος Καρατάσου λης,... Οι μεγαρίτες μοιράζαμε φαγητα.. τα αυτοκίνητα ήταν γεμάτα αυγά και τα μοίραζαν στον κόσμο • Spiros Kalozoumis ΤΟΤΕ ΥΠΗΡΕΤΟΥΣΑ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ ΣΤΟ ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ Ο ΕΝΑΣ ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΥ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΣΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΙΧΕ ΑΚΟΥΣΤΗ ΟΤΙ ΒΟΥΛΙΑΞΕ ΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΡΑΒΙ ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΓΚΙΟΥΖΕΤΕΠΕ Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΝΑΥΑΡΧΙΔΑ ΚΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΟΝ ΠΑΠΑΛΙΑ ΕΙΧΑΝ ΠΑΕΙ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΝΕΑ ,,,,ΛΟΙΠΟΝ Ο ΑΛΛΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΥ ΜΑΚΑΡΙΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΓΕΜΙΖΑΝ ΤΟ ΒΥΤΙΟ ΜΕ ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΣΤΟΥΣ ΕΠΙΣΤΡΑΤΟΥΣ ΝΑ ΠΙΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΛΗΘΟΥΝΕ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝΑ ΑΚΟΥΣΑ ΣΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΡΙΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΑΥΓΩΝ ΚΑΙ ΦΑΓΗΤΩΝ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΗΜΕΡΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗΣ ΕΝΑ ΔΙΠΛΑΝΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΜΟΛΙΣ ΑΚΟΥΣΕ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΡΑ ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΜΑΣ ΚΕΡΑΣΕ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΕΠΕΙΔΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΕΙΧΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΡΙΤΕΣ ΔΕΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΡΑ ΕΜΕΙΣ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΝΥΣΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΝΕΡΟ ΠΙΝΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΠΑΓΟΥΡΙΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΓΟΥΡΝΑ ΠΟΥ ΕΠΙΝΑΝ ΟΙ ΑΓΕΛΑΔΕΣ ΣΤΟΝ ΚΑΜΠΟ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΙΣ ΧΩΡΙΟΝ ΑΣΗΜΕΝΙΟΝ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΒΙΒΛΙΟ • Αργυρω Μουρτζουκου Έτσι είναι και εγώ θυμάμαι η μάνα μου είχε πάρει αγκαζε τον φούρνο του Κουφαλη κι έκανε τρία τέσσερα ζυμώματα την ημέρα και τα πήγαινε στην Αγία Βαρβάρα και στον Άγιο Στέφανο • Ελενη Ξεκουκη Στην αυλη στο πατρικο μου ειχε βαλη οι γονεις μου ενα λεβετι και εβραζαν αυγα κοι ο φουρνος στην 28 Οκτωμβριου εβαλε και ζημωσε στις 5 το απογευμα αυγα και φρεσκο ψωμι τα πηγαν οι γειτονια οι αντρες και ο Πατερουλης μου αυτα ειναι γεγονοτα που εγιναν και ειναι αληθεια Κυριάκος Πάνου 20 Ιουλίου 2020 · Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, 20 Ιουλίου 1974 ημέρα Παρασκευή βράδυ, που μας πήρε η χούντα και μας πέταξε (κυριολεκτικά, αλλά και εντελώς ξαφνικά) στον Έβρο. Τέρμα πάνω δεξιά, εκεί που καρφώνουν την πινέζα στον χάρτη. Χωρίς καμμία οργάνωση και υποδομή στοιχειώδους έστω διαβίωσης, από πλευράς καθαριότητας, σίτισης, διαμονής. Οι φωτογραφίες τα λένε όλα... Υπηρετούσαμε τη θητεία μας τότε. Και η Μοίρα Αυτοκινούμενου Πυροβολικού στην Αλεξανδρούπολη στην οποία με είχαν στείλει ήταν χαρακτηρισμένη ως "ανεπιθυμήτων" από τη χούντα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ήταν η μέρα που έγινε η (μιλημένη) εισβολή στην Κύπρο. Όλα αποδείχτηκαν στην πορεία, όπως και η προδοσία από τη χούντα των τότε ένστολων (!!!) "Ελλήνων" και το θάψιμο στη συνέχεια της υπόθεσης από τους μετέπειτα πολιτικούς ''κυβερνήτες''.
ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ ΜΕΓΑΡΑ Επιστράτευση 1974
στην Ελλάδα συνδέθηκε με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Η κήρυξη επιστράτευσης ήταν μια αντίδραση στην κρίση που προκλήθηκε από την εισβολή και είχε ως στόχο την ενίσχυση των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων. Η επιστράτευση του 1974 στην Ελλάδα ήταν μια από τις δύο φορές που κηρύχθηκε επιστράτευση μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Η άλλη ήταν το 1987. Η επιστράτευση του 1974 ήταν μια άμεση αντίδραση στην κρίση που προκλήθηκε από την εισβολή και την κατάληψη μέρους της Κύπρου από την Τουρκία. Η επιστράτευση είχε ως στόχο την ενίσχυση των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων και την προετοιμασία για ενδεχόμενη σύγκρουση. Η διαδικασία της επιστράτευσης περιελάμβανε την κλήση εφέδρων στον στρατό και την ενεργοποίηση εφεδρικών μονάδων. Πληροφορίες αναφέρουν ότι υπήρξε μεγάλη αμηχανία και αγωνία στους επιστρατευμένους, καθώς δεν υπήρχε σαφής ενημέρωση για την κατάσταση και τους λόγους της επιστράτευσης. Επίσης, αναφέρεται ότι υπήρχαν προβλήματα στην οργάνωση και τον εξοπλισμό των στρατιωτικών μονάδων. Στο θέμα αυτό θα δούμε πως είδαν και πως βίωσαν την επιστράτευση οι δικοί μας άνθρωποι από τα Μέγαρα.Από μαρτυρίες σε προηγούμενη ανάρτηση στην <<Ιστορία των Μεγάρων>>. Σωτηρης Καστανης Ιούλης του 74 κοντά μεσημέρι ρίχναμε μπετόν στην Κινέτα στην οικοδομή του Μπάμπη του Πανταζή πάνω από την Εθνική οδό και αναρωτιομασταν γιατί ήταν γεμάτη από αυτοκίνητα στο ρεύμα προς Αθήνα. Την απορία μας έλυσε ο Σωτήρης οΤουμπανιαρης(σελινος) που κουβαλούσε τότε με το βυτίο νερό. Μας έφερε το τρανζίστορ πού επαιζε εμβατήρια . Είχε γίνει γενική επιστράτευση. Την άλλη μέρα γέμισε ο Μεγαριτικος κάμπος επιστρατους οι οποίοι περιφέρονταν χωρίς φαγητό και νερό ντυμένοι όπως όπως με στρατιωτικα ρούχα, και κοιμόντουσαν νηστικοί κάτω από τά δέντρα περιμένοντας εντολές να φύγουν για τόν Έβρο. Αμέσως οι Μεγαρίτες ανταποκρίθηκαν με ότι μπορούσε ο καθένας, άλλοι με αυγά βραστά δεκάδες θήκες άλλοι με ψωμιά, ζυμωναν τότε, άλλοι με έτοιμα φαγητά άλλοι κρασί, λάδι , ελιές νερό, κοτόπουλα ψητά, μια αυθόρμητη κινητοποίηση του Μεγαριτικου Λαού που κράτησε πάνω από μήνα και άφησε άφωνους τους υπεύθυνους Αξιωματικούς αλλά και τους ίδιους τους επιστρατους με την Αυτάρκεια και το Μεγαλείο του. • Eleni Kolliali Αυτο μου το έλεγε ο πατέρας μου...πολλα έκαναν οι Μεγαριτες τοτε μεχρι παστίτσιο ταψιά ολόκληρα είχαν φτιάξει για το κόσμο..εχω τόσες λεπτομέρειες που νόμιζα οτι ηταν παραμύθι... Σωτηρης Καστανης Eleni Kolliali Ήταν πολύς ό κόσμος και ήταν παντού Στο σταθμό στο δρόμο τού Αλεποχωρίου στην Αγία Βαρβάρα στο γερμανικό δρόμο και τις απογευματινές ώρες έρχονταν οι συγγενείς τών επιστρατευμένων για να τους δουν • Eleni Kolliali Σωτηρη τωρα ρωτούσα τη μανα μου και μου είπε οτι ηταν ο κουμπάρος γιατρος καρδιολόγος στο Καντήλι και πήγαιναν φαγητά για όλους Spiros Molos Eleni Kolliali Κάθε μέρα η μάνα μου έβραζε ένα λεβετη αυγά (300περιπου) και κάθε απογιομα τα πηγαίναμε με τον πατέρα μου στον κάμπο , για να φάει ο κόσμος . • Spiros Molos Απόλυτα αληθινό Σωτήρη . Εδώ κάθε βράδυ γινόταν γλέντι σ'ολον τον κάμπο . Φαγητά , κρασιά , τραγούδια , σε αντίθεση με τους Θηβαίους που άφησαν τον κόσμο νηστικό και διψασμένο . • Eleni Kolliali Spiros Molos σα τους Μεγαριτες στη φιλοξενία δεν υπάρχει πουθενά...εδω τους Αλβανούς τους βάλανε στα σπίτια και κάποιοι το εκτιμούν και το λενε μεχρι σημερα... • Ιωάννης Μιχάλαρος Spiros Molos και όχι μόνο αυτό. Οι. Αρβανίτες όσοι τους έδιναν νερό τους το χρεώνανε. Ακόμα και στις μέρες μας το 2007 που ήμουν φαντάρος εγώ στον σταθμό του τραίνου στην Θήβα πούλαγαν 3€ το καλαμάκι σκέτο χωρίς καν ψωμί • Despoina Efstratiou Spiros Molos αυτο το επιβεβαιωνω κι εγω, γιατι εκει ηταν ο νονος του αδελφου μου και μας ελεγε οτι πεθαιναν στη πεινα!! Παναγιώτης Σταμπόλας Πολύ πιτσιρικάς τότε αλλά θυμάμαι πολύ καλά, μέσα από το φορτηγάκι του πατέρα μου, να μοιράζω αυγά βρασμένα και ψωμί που είχε ζυμώσει η μάνα μου, στους φαντάρους που ήταν απλωμένοι στον κάμπο... Αφιλοκερδώς φυσικά..... Σε αντίθεση,όπως έλεγαν οι ίδιοι, με άλλες περιοχές της Ελλάδος πού εκμεταλλευόντουσαν την κατάσταση οι ντόπιοι, για να βγάλουν κέρδος.... Αυτά ας τα βλέπουν κάποιοι που βρίζουν τους μεγαρίτες.. οι Μεγαρίτες σίγουρα δεν είναι τέλειοι έχουμε και εμείς τα στραβά μας και τα ανάποδα μας όμως κατά βάθος έχουμε καλή καρδιά και καλοσύνη. • Marioanna Ml Αυτό μου το είπε ενας κυριος από τις Σέρρες που τότε δούλευε στα Ναυπηγεια και βρέθηκε εδώ στην επιστράτευση...είπε πως πάντα θα σέβεται τους Μεγαρείς γιατι σε άλλες περιοχές, ζητούσαν δύο δραχμές για ένα ποτηρι νερό...ενώ στα Μέγαρα εδωσαν ο,τι είχαν! • Σωτηρης Καστανης Αγόραζαν κούτες με τσιγάρα και τά μοίραζαν στους επιστρατους • Τασος Μερικας Μου έχει πει ο θείος μου ο Γιώργος Καρατάσου λης,... Οι μεγαρίτες μοιράζαμε φαγητα.. τα αυτοκίνητα ήταν γεμάτα αυγά και τα μοίραζαν στον κόσμο • Spiros Kalozoumis ΤΟΤΕ ΥΠΗΡΕΤΟΥΣΑ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ ΣΤΟ ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ Ο ΕΝΑΣ ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΥ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ ΣΤΟ ΚΑΡΑΒΙ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΕΙΧΕ ΑΚΟΥΣΤΗ ΟΤΙ ΒΟΥΛΙΑΞΕ ΕΝΑ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΡΑΒΙ ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΓΚΙΟΥΖΕΤΕΠΕ Η ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΝΑΥΑΡΧΙΔΑ ΚΑΙ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΟΝ ΠΑΠΑΛΙΑ ΕΙΧΑΝ ΠΑΕΙ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΝΕΑ ,,,,ΛΟΙΠΟΝ Ο ΑΛΛΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ ΜΟΥ ΜΑΚΑΡΙΤΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΓΕΜΙΖΑΝ ΤΟ ΒΥΤΙΟ ΜΕ ΝΕΡΟ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΑΝ ΣΤΟΥΣ ΕΠΙΣΤΡΑΤΟΥΣ ΝΑ ΠΙΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΠΛΗΘΟΥΝΕ ΚΑΙ ΕΝΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝΑ ΑΚΟΥΣΑ ΣΤΙΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΟ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΡΙΤΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΙΑΘΕΣΗ ΑΥΓΩΝ ΚΑΙ ΦΑΓΗΤΩΝ ΚΑΙ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΗΜΕΡΑ ΣΕ ΕΝΑ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗΣ ΕΝΑ ΔΙΠΛΑΝΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΜΟΛΙΣ ΑΚΟΥΣΕ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΡΑ ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΕ ΚΑΙ ΜΑΣ ΚΕΡΑΣΕ ΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ ΕΠΕΙΔΗ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΗ ΕΙΧΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΓΑΡΙΤΕΣ ΔΕΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΡΑ ΕΜΕΙΣ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΝΥΣΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΝΕΡΟ ΠΙΝΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΠΑΓΟΥΡΙΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΓΟΥΡΝΑ ΠΟΥ ΕΠΙΝΑΝ ΟΙ ΑΓΕΛΑΔΕΣ ΣΤΟΝ ΚΑΜΠΟ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΙΣ ΧΩΡΙΟΝ ΑΣΗΜΕΝΙΟΝ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΝΑ ΓΡΑΨΕΙΣ ΒΙΒΛΙΟ • Αργυρω Μουρτζουκου Έτσι είναι και εγώ θυμάμαι η μάνα μου είχε πάρει αγκαζε τον φούρνο του Κουφαλη κι έκανε τρία τέσσερα ζυμώματα την ημέρα και τα πήγαινε στην Αγία Βαρβάρα και στον Άγιο Στέφανο • Ελενη Ξεκουκη Στην αυλη στο πατρικο μου ειχε βαλη οι γονεις μου ενα λεβετι και εβραζαν αυγα κοι ο φουρνος στην 28 Οκτωμβριου εβαλε και ζημωσε στις 5 το απογευμα αυγα και φρεσκο ψωμι τα πηγαν οι γειτονια οι αντρες και ο Πατερουλης μου αυτα ειναι γεγονοτα που εγιναν και ειναι αληθεια Κυριάκος Πάνου 20 Ιουλίου 2020 · Ήταν μια μέρα σαν σήμερα, 20 Ιουλίου 1974 ημέρα Παρασκευή βράδυ, που μας πήρε η χούντα και μας πέταξε (κυριολεκτικά, αλλά και εντελώς ξαφνικά) στον Έβρο. Τέρμα πάνω δεξιά, εκεί που καρφώνουν την πινέζα στον χάρτη. Χωρίς καμμία οργάνωση και υποδομή στοιχειώδους έστω διαβίωσης, από πλευράς καθαριότητας, σίτισης, διαμονής. Οι φωτογραφίες τα λένε όλα... Υπηρετούσαμε τη θητεία μας τότε. Και η Μοίρα Αυτοκινούμενου Πυροβολικού στην Αλεξανδρούπολη στην οποία με είχαν στείλει ήταν χαρακτηρισμένη ως "ανεπιθυμήτων" από τη χούντα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Ήταν η μέρα που έγινε η (μιλημένη) εισβολή στην Κύπρο. Όλα αποδείχτηκαν στην πορεία, όπως και η προδοσία από τη χούντα των τότε ένστολων (!!!) "Ελλήνων" και το θάψιμο στη συνέχεια της υπόθεσης από τους μετέπειτα πολιτικούς ''κυβερνήτες''.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου