ΟΛΗ Η ΣΗΜΕΙΩΣΗ EINAI ΑΠΟ Μεγαρίδα (Αρχαία Μεγαρίς Χώρα)
Το σημαντικότερο ιστορικό γεγονός που συγκλόνισε την περιοχή της ευρυτανίας στα αρχαία χρόνια ήταν η μάχη με τους Γαλάτες του Βρένου, ενός σκληρού ‘’ευρωπαίου’’ βάρβαρου πολεμιστή που ήρθε στην Ελλάδα το 279 π.Χ. με σκοπό να λεηλατήσει τα μυθώδη ελληνικά πλούτη, η φήμη των οποίων είχε φτάσει μέχρι την μακρινή του πατρίδα. Μια εκπληκτική και ολοζώντανη περιγραφή της μάχης δίνει ο Παυσανίας στα "Φωκικά" του. Οι βαρβαρότητες και η απάνθρωπη συμπεριφορά των επιτιθέμενων δημιούργησαν τεράστια αίσθηση στο πανελλήνιο την εποχή εκείνη. Η καταστροφή του Καλλίου, πόλης Αιτωλικής, υπήρξε μια από τις μελανότερες σελίδες καθώς οι λεηλασίες και οι βανδαλισμοί ξεπέρασαν κι εκείνες που περιγράφονται στην άλωση της Τροίας! Οι Γαλάτες ήταν φοβερά πολεμικός λαός από την κεντροδυτική Ευρώπη. Ήταν ψηλοί, υπερήφανοι με τρομερή ματιά κατά το Μακελίνο, ξανθοί και πάλλευκοι κατά τον Πλούταρχο. Οι μόνοι άφθαρτοι, ικανοί να τους αντιμετωπίσουν, ήταν οι Αιτωλοί που μόλις είχαν εξέλθει από τη βαρβαρότητα, όπως παρατηρεί ο Βιλλαμόβιτς. Έστειλαν λοιπόν στις Θερμοπύλες, σ' αυτή την ιστορική πύλη εισόδου προς τη νότια Ελλάδα, για να προτάξουν εκεί άμυνα κάτι παραπάνω από 7000 "οπλιτεύοντες" και ιππείς και 790 ψιλούς (ελαφρά οπλισμένους) με τρεις στρατηγούς: τον Πολύαρχο, τον Πολύφρονα και το Λαοκράτη. Στο πλευρό τους έσπευσαν οι Βοιωτοί, οι Φωκείς, Οι Οπούντιοι Λοκροί και τετρακόσιοι Μεγαρείς. Οι Πελοποννήσιοι, εκτός από τους Πατρείς, αδιαφόρησαν ή αρνήθηκαν να πάρουν μέρος στην αντιμετώπιση των Γαλατών του Βρέννου, ίσως γιατί ήθελαν, κατά το Γερμανό ιστορικό Μπέλοχ, να φθαρούν οι Αιτωλοί και να πέσει το γόητρό τους. Αρχηγός όλων των Ελληνικών δυνάμεων ορίσθηκε ο Αθηναίος Κάλλιπος, παρά το γεγονός ότι το κύρος των Αθηναίων αυτή την εποχή ήταν πεσμένο. Επειδή η ιστορική αξία του κειμένου αυτού είναι μεγάλη για την αρχαία Μεγαρίδα, παραθέτουμε εδώ ολόκληρο το στίχο στον οποίο περιγράφεται η ελληνική άμυνα ενάντια στην εκστρατεία των Γαλάτων το 279 π.Χ.
Παυσανία, ‘’Φωκικά’’. Κεφάλ. ΧΧ, στ. 4.
Αρχαίο κείμενο:
4. Λοκρούς δε τους επί Αταλάντη τη νήσω Μειδίας ήγεν αριθμός δε αυτών επτακόσιοι, και ίππικόν σφισιν ου προσήν. παρά δε Μεγαρεων αφίκοντο οπλίται τετρακόσιοι τούτων ήγε το ιππικόν Μεγαρεύς. Αιτωλών δε πλείστη τε εγενετο στρατιά και ες πάσαν μάχης ιδεαν, η μεν ίππος ου λεγουσιν οπόση, ψιλοί δε ενενήκοντα και επτακόσιοι, πλεονες δε επτακισχιλίων αριθμόν ήσαν οι οπλιτεύοντες Αίτωλούς δε ήγον Πολύαρχος και Πολύφρων τε και
Λακράτης.
Μετάφραση:
 |
| Πηγή εικόνας: http://anefala.blogspot.com/2011/08/ancient-greek-science-introduction.html |
4. Ο Μειδίας οδηγούσε τους Λοκρούς που τέθηκαν στη νήσο Αταλάντη και ο αριθμός τους ήταν επτακόσιοι ενώ δεν είχαν ιππικό. Από τους Μεγαρείς ήρθαν τετρακόσιοι οπλίτες διοικούμενοι από τον Ιππόνικο τον Μεγαρέα. Οι Αιτωλοί έστειλαν ένα μεγάλο στράτευμα με κάθε είδους πολεμιστές. Ο αριθμός του ιππικού τους δεν αναφέρεται ενώ υπήρχαν επτακόσιοι ενενήντα ελαφρά οπλισμένοι ενώ πάνω από εφτά χιλιάδες ήταν οι οπλίτες. Τους Αιτωλούς οδηγούσαν ο Πολύαρχος, ο Πολύφρων και ο Λακράτης.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου