Ο Θωμάς Μώλος γεννήθηκε στα Μέγαρα στις 21/11/1921 και πέθανε στις 24/2/2009 . Από μικρό παιδί αναγκάζεται να αφήσει το σχολείο και να βγει στη βιοπάλη ,η δουλεία του ήταν οικοδόμος αλλά από μικρό παιδί είχε ιδιαίτερη διάθεση για το σχέδιο.
To 1952 ξεκινά την εικαστική του ενασχόληση ως αυτοδίδακτος. Για λόγους επιβίωσης η γραφιστική τον βάζει στο κόσμο της τέχνης , χωρίς συμβιβασμούς και χωρίς δεσμεύσεις . Μετά την γραφιστική η ζωγραφική , η γλυπτική και οι μακέτες είναι οι τέχνες που για 50 χρόνια ο Θωμάς Μώλος δίνει τον καλύτερο εαυτό του και θεωρείται από τις σημαντικότερες προσωπικότητες των Μεγάρων στη σύγχρονη ιστορία τους . Η πρώτη ατομική έκθεση έργων του γίνεται στις αρχές της δεκαετίας του 60 , σ ' αυτή τη δεκαετία συμμετέχει σε ομαδικές παρουσιάσεις σε δήμους της χώρας μας και σε χώρους προσιτούς στο πολύ κόσμο. Οι γκαλερί και τα εμπορικά κυκλώματα θα τον έβαζαν σε συμβιβασμούς που ο Θωμάς Μώλος δεν τους ήθελε .
Ο Θωμάς Μώλος από τις μνήμες του παρελθόντος που είχε , κάνει το πολυτελές λεύκωμά του ''Λαογραφικά των Μεγάρων'' στο οποίο περιλαμβάνει έργα του που αναφέρονται στα ήθη και τα έθιμα των Μεγάρων . Θέματα:
ο Χορός της Τράτας , τα Ρουσάλια , το έθιμο του Μάη ,τα παιχνίδια των παιδιών, ο Μεγαρίτικος γάμος κ.α. Το έργο αυτό στο σύνολό του βοηθάει στη διατήρηση της λαογραφικής κληρονομιάς των Μεγάρων . Ο ίδιος έλεγε για αυτό το έργο : ''στηρίχτηκα στις θύμισες μου , όπως τις έζησα μέχρι τα 22 χρόνια μου και στις αφηγήσεις της μάνας μου , που ήταν λαϊκός καλλιτέχνης ... Χρειάστηκα αρκετό καιρό μέχρι να καταλήξω στο υλικό και την τεχνική , για να αποδώσω μέσα από πολλές εικόνες όσο γινόταν πιο πιστά , το μεγαλείο της λαϊκής δημιουργίας των Μεγάρων. Ακόμα χρειάστηκε να κάνω σχεδιαστικές και χρωματικές αλλαγές ώστε να μπορέσω να εκφράσω αυτόν τον ατελείωτο λαϊκό πλούτο... Εγώ προσπάθησα , νιώθοντας το χρέος για τον τόπο που γεννήθηκα , έκλαψα και αγάπησα πολύ''.
Ο Θωμάς Μώλος λίγα χρόνια πριν πεθάνει κάνει πρόταση στο Δήμο Μεγάρων , να κάνει ένα δώρο για τον τόπο του . Ήταν ένα έργο του σε φυσικό μέγεθος , μ ' ένα ζευγάρι παραδοσιακούς Μεγαρίτες στο τρύγο που κρατούσαν καρτάλι με σταφύλια . Το μόνο που ζητούσε ο καλλιτέχνης ήταν το έργο αυτό να μπει στη πλατεία που γεννήθηκε , στην πλατεία Σκουλούδη Μεγάρων . Ο Δήμος Μεγάρων δεν δέχτηκε επειδή θα χαλούσε -όπως είπαν- η αισθητική της πλατείας !!!
Η συμμετοχή του στο Ε.Α.Μ. και οι αριστερές ιδέες του ήταν η αιτία που γνώρισε τα κρατητήρια των Γερμανών και μετά τις φυλακές Αβέρωφ , τις φυλακές Κεφαλλονιάς και την εξορία στη Λήμνο και την Μακρόνησο.
To 1952 ξεκινά την εικαστική του ενασχόληση ως αυτοδίδακτος. Για λόγους επιβίωσης η γραφιστική τον βάζει στο κόσμο της τέχνης , χωρίς συμβιβασμούς και χωρίς δεσμεύσεις . Μετά την γραφιστική η ζωγραφική , η γλυπτική και οι μακέτες είναι οι τέχνες που για 50 χρόνια ο Θωμάς Μώλος δίνει τον καλύτερο εαυτό του και θεωρείται από τις σημαντικότερες προσωπικότητες των Μεγάρων στη σύγχρονη ιστορία τους . Η πρώτη ατομική έκθεση έργων του γίνεται στις αρχές της δεκαετίας του 60 , σ ' αυτή τη δεκαετία συμμετέχει σε ομαδικές παρουσιάσεις σε δήμους της χώρας μας και σε χώρους προσιτούς στο πολύ κόσμο. Οι γκαλερί και τα εμπορικά κυκλώματα θα τον έβαζαν σε συμβιβασμούς που ο Θωμάς Μώλος δεν τους ήθελε .
Στη δεκαετία του 70 έχει περισσότερες παρουσιάσεις έργων του στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 1975 ο Θωμάς Μώλος που δεν έχει χάσει ποτέ τους δεσμούς του με τα Μέγαρα , κάνει την πρώτη ατομική έκθεσή του στα γραφεία του συλλόγου ''Θέογνις'' , για να γίνει το ίδιο το 1987 και το 1993 . Πριν απο αυτές το 1966 είχε κάνει έκθεση στα Μέγαρα με τον χαράκτη Αλέξανδρο Κορογιαννάκη . Ο Θωμάς Μώλος συμμετείχε σε εκθέσεις στο εξωτερικό . 1973 στη Τζένοβα , το 1979 στη Σόφια , το 1982 στη 4' Διεθνή Έκθεση Ρεαλιστικής Ζωγραφικής , 1980 Φιλιππούπολη (Βουλγαρίας) , 1988 Μόσχα .
ο Χορός της Τράτας , τα Ρουσάλια , το έθιμο του Μάη ,τα παιχνίδια των παιδιών, ο Μεγαρίτικος γάμος κ.α. Το έργο αυτό στο σύνολό του βοηθάει στη διατήρηση της λαογραφικής κληρονομιάς των Μεγάρων . Ο ίδιος έλεγε για αυτό το έργο : ''στηρίχτηκα στις θύμισες μου , όπως τις έζησα μέχρι τα 22 χρόνια μου και στις αφηγήσεις της μάνας μου , που ήταν λαϊκός καλλιτέχνης ... Χρειάστηκα αρκετό καιρό μέχρι να καταλήξω στο υλικό και την τεχνική , για να αποδώσω μέσα από πολλές εικόνες όσο γινόταν πιο πιστά , το μεγαλείο της λαϊκής δημιουργίας των Μεγάρων. Ακόμα χρειάστηκε να κάνω σχεδιαστικές και χρωματικές αλλαγές ώστε να μπορέσω να εκφράσω αυτόν τον ατελείωτο λαϊκό πλούτο... Εγώ προσπάθησα , νιώθοντας το χρέος για τον τόπο που γεννήθηκα , έκλαψα και αγάπησα πολύ''.
Τα έργα του καλλιτέχνη τα συναντάμε σε δημόσιους χώρους στην: Ν. Αρτάκη Έυβοιας , Εγκλοβή Λευκάδας , Κλειτορία Καλαβρύτων ...
Ο Θωμάς Μώλος λίγα χρόνια πριν πεθάνει κάνει πρόταση στο Δήμο Μεγάρων , να κάνει ένα δώρο για τον τόπο του . Ήταν ένα έργο του σε φυσικό μέγεθος , μ ' ένα ζευγάρι παραδοσιακούς Μεγαρίτες στο τρύγο που κρατούσαν καρτάλι με σταφύλια . Το μόνο που ζητούσε ο καλλιτέχνης ήταν το έργο αυτό να μπει στη πλατεία που γεννήθηκε , στην πλατεία Σκουλούδη Μεγάρων . Ο Δήμος Μεγάρων δεν δέχτηκε επειδή θα χαλούσε -όπως είπαν- η αισθητική της πλατείας !!!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου